Tafels vol met aan de ene kant leerlingen en aan de andere kant ouderen. De kerstlunch op basisschool De Vaart is begonnen. Terwijl de aanwezigen genieten van het lekkers op tafel, gaan kinderen en ouderen met elkaar in gesprek. ‘Wat is uw lievelingseten?’, vraagt groep 8 leerling Yasser aan oud-lerares Karin Munster.
Heerhugowaard – Op basisschool De Vaart is er weer een kerstlunch. De afgelopen jaren is dit idee opgezet door Samen Rivierenwijk, samen met de school en stichting MET. Tijdens deze lunch schuiven ouderen uit de Rivierenwijk aan om met de leerlingen van groep 8 te eten.
Bart Korver, de leraar van groep 8 op De Vaart, vertelt: ‘Het idee is om de wijk samen te brengen. Niet alleen de ouderen, maar ook de jeugd. Dat doen we in onze aula, zodat de jeugd in aanraking komt met de oudere bewoners in de wijk.’
Zelf zijn de leerlingen de hele ochtend bezig met voorbereiden. Dit doen ze samen met de vrijwilligers van Samen Rivierenwijk. Ze smeren broodjes en dekken de tafels, zodat de ouderen kunnen zitten als ze er zijn. Tineke Mes organiseert met Samen Rivierenwijk vaker soortgelijke dingen: ‘De kerstlunch is één project. Het is de vierde keer dat we dit organiseren. We hebben ook eens een barbecue in de wijk gehad. Daar komen ook weer mensen op af. Zo krijgen we ook wat meer cohesie in de wijk.’
Rond 11.30 uur stromen de eerste ouderen binnen. Ze nemen hun plek in. Tegenover hen zitten de leerlingen van groep 8, om zo het gesprek met elkaar aan te gaan. Meester Bart: ‘Anders heb je het gevaar dat kinderen bij elkaar gaan zitten, met een clubje vrienden. Doordat je ervoor zorgt dat kinderen tegenover ouderen zitten, komt er automatisch een gesprek op gang.’
Broodjes
Als iedereen zit, wordt de lunch geopend. Leraren en vrijwilligers brengen broodjes rond. Of je nou kaas, ham, of iets zoets wil. Het is er allemaal. Voor de islamitische bezoekers is er ook gedacht aan halal broodjes.
Naast het eten liggen er ook kaartjes op tafel. Alle kinderen hebben vragen bedacht die een gesprek op gang helpen. Een simpele vraag als: ‘Wat is je lievelingskleur?’, start een gesprek over de kleur,’ zegt Bep Blauw, één van de aanwezige ouderen. ‘We hebben al heel veel vragen gekregen.’ Haar vriendin Toos van der Velden vult aan: ‘Maar ook zonder de kaartjes hebben we gesprekken. Tegenover mij zat net iemand die heel spraakzaam is en heel gevoelig.’ Dat de leerlingen uit zichzelf gesprekken aangaan, merkt ook oud-lerares Karin Munster. Zij zou eigenlijk samen met een oudere komen, maar die kon niet. ’De kaartjes helpen wel. Ik vind het grappig dat de jongen schuin tegenover mij de hele tijd kaartjes van andere tafels pakt. Zo blijf je in gesprek.’
Tegenover Karin zit Yasser. Hij vertelt: ’Het gesprek is leuk, heel gezellig. Vragen naar hoe ze zijn, wat ze leuk vinden. Ik vind het leuk om daarachter te komen.’
Emotie
Soms leidt een vraag tot een emotioneel gesprek. Meester Bart: ‘Eén van mijn leerlingen is in gesprek met een oudere dame aan tafel. De leerling stelt een vraag en dat ontroert die mevrouw zo erg. Die schiet helemaal vol. Zonder na te denken staat de leerling op en troost de vrouw spontaan met een knuffel. Dat vind ik prachtig.’
MET-jongerenwerkster Renske van der Laan vertelt: ‘Ik ben als jongerenwerker regelmatig op deze school. Van de jongens die altijd best stoer zijn, zie je dat ze vandaag heel zorgzaam zijn. Dat is leuk om te zien.’
Na afloop is het aan de kinderen om op te ruimen. Dit doen ze samen met de vrijwilligers. De ouderen zeggen gedag en ‘tot volgend jaar’.
Bron: Noord-Hollands Dagblad 18-12-2025
